او خواهد آمد ...

 و آفتاب خواهد دمید، ابرهای غیبت، کنار خواهد رفت و نور از تمام روزنه‏ها جاری خواهد شد.

ای خورشید پنهان! تو را انتظار می‏کشیم و حضور روشن تو را به دعا نشسته‏ایم .

آن روز که تو بیایی ، هستى حیات خواهد یافت، عشق پر و بال خواهد گشود و در رگهاى خشکیده علم، خون تازه خواهد دوید.

پشت هیولاى ظلم و جهل با خاک، انس جاودان خواهد گرفت، شیطان خلع سلاح خواهد شد، انسان بر مرکب رشد خواهد نشست و عروج را زمزمه خواهد کرد.

نبض زندگی در گام‏های آمدنت می‏تپد و طنین قدم‏هایت، تولد دوباره روح متعالی انسان است. و عروج سبکبالانه انسان تا ملکوت آسمان‏ها...

                                                                                                                                                                                                                                                        به امید صبح جمعه‏ای که می‏آیی...

حصرت روز وصال تو بود در دل من            آه از این دل و این حصرت بی حاصل من

یـــــــــــا صـــــــاحب الــــــــــــزمان*** یــــــــــا صــــــــــاحب الـــــــــــــزمان

تا نیایی نه نشینی نه نشانی آتش                         اتش حصرت تو شعله کشد در دل من

یـــــــــــا صـــــــاحب الــــــــــــزمان*** یــــــــــا صــــــــــاحب الـــــــــــــزمان

عقده از دل بگشا لب بگشا بهر سخن                  ورنه ای عقده گشا حل نشود مشکل من

یـــــــــــا صـــــــاحب الــــــــــــزمان*** یــــــــــا صــــــــــاحب الـــــــــــــزمان

اب شدیم دل و از دیده برامد چون سیل                  در بیابان غمت منده به گل محمل من

یـــــــــــا صـــــــاحب الــــــــــــزمان*** یــــــــــا صــــــــــاحب الـــــــــــــزمان

هفته ی گذشته از جدید ترین اخبار وجود قدیسه ی والطاف مولا صاحب الزمان(عج)  نسبت به مملکتومن یه مطالبی رو عرض کردم.

اما جزئیات و کلیات این ماجرا...

می دانیم که امام زمان به مملکت ما خیلی نظر دارند و اگر چنین نبود دشمنان تا به حال چندین بار اسلام را ریشه کن کرده بودند...

در همین راستا ودر پی ماجرای ورود ملوانان انگلیسی به ابهای ایران که بازداشت شدند،به لحاظ حمایت،حفاظت،تربیت ومراظبت ونظارتی که حضرت حجة (ع)نسبت به نظام شیعی وجمعیت شیعه دارند ، این مساله را حل کردند.

این مطالب برگرفته از سخنان حجةالاسلام حاج شیخ حسن یوسفی در تاریخ24/1/86 ودر جلسه ی فرهنگی مذهبی قائم المنتظرمشهد می باشد.

در توصیف ایشان همین قدر بگم که چندین سال در قوم بوده واز محظر بزرگانی همچون آیت ا..وحید بهره بردند هم اکنون نیز در حوزه ی مشهد مشغول به تدریس می باشند.

به نقل از سخنان ایشان، 2هفته ی پیش مهمانی داشتند از اولیای الهی از علما و بزرگان و از محققین طراز اول قوم که جایز ندانستند نام ایشان را مطرح کنند.

این عالم ربانی میفرمود در ان عالم حال و توجهی که داشتم شبه الهام یا هر طوری که ارتباط برقرار شد پیامی به من داده شد.عین پیام این بود که اینها با علم به اینکه اگر بیایند به ابهای ایران دستگیر می شوندو با علم به اینکه اگر دستگیر بشوند به اندازه ی کافی ،شما اقرار ازشون می توانید بگیرید.با علم به این دوجهت با دستور به عنوان طعمه وارد آبهای ایران شدند.

خطر قطعی ، غرور هم قطعی است.اینها را طعمه کردند که به نظام شیعه حمله بشود.همدست شدند ،هم از بوش و هم از طرف بلر دستور شده اینها بیایند.اینها را آزاد کنید در حریم دوشنبه.در حریم دوشنبه که میلادخاتم الانبیا(ص)است باعنوان رحمت و رعفت نبوی(درمقابل اون اهانت هایی که به پیغمبرکردند،مسلمانان باید نشان بدهند که به احترام پیغمبرشون چه کارهایی می کنند.)

اونها را آزاد کنید خطر برطرف میشود.

ایشان فرمود من اهل اینکه به اینواون تلفن بزنم نبودم. به یکی از کسانی که ارتباطاتی با مسئولین داشت زنگ زدم.گفتم پیام این است.الآن اقدام کنید و در حریم دوشنبه اینها باید آزاد شوند.اون آقا در بعد از ظهر روز جمعه ساعت 4،به تهران خدمت آقای رفسنجانی زنگ میزند.اقازادشون جناب مهندس گوشی رو برمیدارند، آقای رفسنجانی بیرون تهران هستند.در پاسخ می گویند پیامی است قطعی،یقینی که ایشان باید دریافت کنند.فردا شنبه ساعت11 آقای رفسنجانی زنگ میزند ساری به اون آقایی که واسطه بود که مشکل چیه؟وی در پاسخ میگوید که این پیام هست،اینها باید آزاد شوند، خطر قطعی ، غرور هم قطعی است. آقای رفسنجانی در جواب گفته بودند که مقام معظم رهبری نسبت به ای ملوانان که دستگیر شدند،قطعی دستور دادند که محاکمه بشوند و حتی تا این حد گفتند که اگه می خواهید من را برکنار کنید،بکنید و الا اینها باید محاکمه شوند.کار اینطور محکم، ما چطوری اینها رو ازاد کنیم؟گفته شد خودتان میدانید.

آقای رفسنجانی به خدمت رهبری میروند. آقای رفسنجانی خودشان نقل میکنند که به محض اینکه گفتم که فلانی این پیغام را به ما داده(اسم بردم که این پیام از ناحیه فلانی به ما رسیده)آیت ا.. خامنه ای گفتند طبق پیغام هر طور که صلاحه عمل کنید.آقای لاریجانی دبیر شورای امنیت ملی تا متوجه موضوع شدند،گفتند اینها را ازاد کنید.در یک جلسه ی شورا با موافقت همه (بدون یک مخالفت که حالا کسی بخواد اظهار نظری بکنه با اون سفت و سختی قبلی) بلا فاصله اینها در حریم دوشنبه طبق دستور آزاد شدند.

با این کار،دنیا صدا کرد تا حدی که تمام روزنامه های جهان متعجب شدند.همه ی عالم گفتند برنده احمدی نژاد بود.اونها که خبر ندارند پشت پرده چه کسی این هدایت ها و حمایت ها را می کند.

تمام نقشه هاشون نقش بر آب شد.به طوری که بلر عصبانی شد و به بوش گفته بود دیگه تو دخالت نکن.کوفی انان رئیس سازمان ملل گفته بود که ایرانیان با این کارشون نشان دادند برای داشتن انرژی هسته ای اون فرهنگ لازم را دارا هستند،واین اتهام های تروریست بودن آنها بیهوده است.روزنامه لندن نوشت از این اقدام همه بهت زده شدند.پیروزی از هر جهت برای ایران بود.

استاد فرزانه حجةالاسلام یوسفی بیان داشتند: من با این استحکامی که دارم حرف می زنم،اگر سندم قوی نبود،اگر خودم به گوش خودم مشافعتا این اخبار جدید را از عنایات امام زمان(عج)نسبت به رعایت وتربیت و مواظبت و نظارت بر شیعه نداشتم اینطور محکم حرف نمی زدم.*** وبدین ترتیب این موضوع به اتمام رسید.

از تمامی دوستانی که این متن رو خوندند،انتظار دارم هرگونه سوالی براشون پیش اومده در قسمت نظرات مطرح کنند و پاسخ بگیرند.در پایان به استحضار دوستاران امام زمان (عج)که تمایل دارند در جلسه ی فرهنگی مذهبی قائم المنتظر شرکت کنند برسونم که هفته ی آتی در همان مکان قبلی (مشهد.احمداباد.ابتدای بلوارملاصدرا.مجمع قائم المنتظر)برگزار خواهد شد.

کی شود دیده ز دیدار تو روشن گردد                    نور گیرد زتو این دیده ی ناقابل من

یـــــــــــا صـــــــاحب الــــــــــــزمان*** یــــــــــا صــــــــــاحب الـــــــــــــزمان

آوردم هدیه نزد تو دل سوخته را                    رد مکن هدیه ی این عاشق دل سوخته را

یـــــــــــا صـــــــاحب الــــــــــــزمان*** یــــــــــا صــــــــــاحب الـــــــــــــزمان

هدیه ی سوختگان غیر دل سوخته نیست          از من سوخته دل بپذیر این دل سوخته را

یـــــــــــا صـــــــاحب الــــــــــــزمان*** یــــــــــا صــــــــــاحب الـــــــــــــزمان

سیدی سیدی ســــــــــــــــــــــــــــیدی     سیــــــــــدی مولای یا مولای صاحب الزمان

هرجمعه که فرا میرسد, من از طلوع تا غروب خورشید, چشم انتظار آن وعده الهی هستم تا چشمانم به دیدار پدر امت روشن شود. برای ما جمعه‌ها رنگ و بویی خاص دارد و با بقیه ایام هفته متفاوت است, چه آنکه این روز به مولایمان مهدی (عج) تعلق دارد. مولای من! در طول این چند بهار که از عمرمان میگذرد, اینچنین پناهگاه امنی را پیدا نکرده‌ایم که حرفهای دلمان را با او بگوییم, زیرا به خوبی میدانیم که شما, سخن دل را میشنوی و همواره به فکر محبان و شیعیانت هستی. درست است که هرگاه بر مشکلات انبوه برمیخوریم و از همه جا رانده و مانده میشویم , ناگهان برق امیدی در دلمان هویدا میگردد که دل را به آرامشی دست نیافتنی سوق می دهد. اما چقدر باید رو سیاه و شرمنده باشیم که تنها وقتی به مشکلات بر میخوریم به یاد تو پدر مهربان می‌افتیم و تو را میخوانیم. آیا کسی که همچون پدری مهربان, در همه حال به یادمان است, اینچنین باید محبتش را پاس بداریم؟ شرمساریم و شرمنده و میدانیم اگر دستگیری آن مولای بزرگوار نبود, حال این چنین پرامید نبودیم.

یا صاحب الزمان! حرف دل را چطور میتوان گفت, حال آنکه تو بر نهانمان آگاهی و آنرا میدانی. حرف دل, سخن از غیبت توست و انتظار فرج و گشایش ظهور توست.

آقای مهربانم! با دستانی خالی و چشمانی بارانی و کوله‌باری از فراموشی و غفلت از تو, آنچنان سر برآستان رحمتت می‌ساییم که مگر ما را در آغوش گیری و دست نوازش بر سر همه یتیمان بی پدر که پدر معنوی خویش را به فراموشی سپرده‌اند بکشی. آمده‌ایم تا از ظهور و انتظار فرج مولایمان مهدی بگوییم. آمده‌ایم تا بگوییم که چشمان مشتاق و منتظر هزاران هزار شیدایی تو, در ساعات پایانی روز جمعه آنچنان ابری است که میخواهد تنها و تنها, تو را ببیند, زیرا که جمعه‌ای آمد و تو نیامدی. اما یابن الحسن! چرا فقط روزهای جمعه را به یادت هستیم و حال آنکه تو از ما خواسته‌ای که در همه حال و در هر روز و هر ساعت, به یاد و فکر تو باشیم و برای فرج و ظهورت دعا کنیم. باشد که با دعایت هر لحظه به یادت باشیم.  ای دلسوز همه منتظران! چشمان خسته ما, تو را میخواند و تنها تو را نجات بخش خود میداند. بیا که با آمدنت به این دنیای پر از حیله و افسون, نیرنگ و نفاق, کفر و بی ایمانی ,پایانی شوق انگیز ببخشی و آنرا از عدل الهی سیراب کنی. بیا که همگان منتظریم.

اَللّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَعَلى آبائِهِ فی هذِهِ السّاعَةِ وَفی کُلِّ ساعَةٍ وَلِیّاً وَحافِظاً وَقائِداً وَناصِراً وَدَلیلاً وَعَیْناً حَتّى تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فیها طَویلاً
   تعجیل در فرج آقا امام زمان(عج) صلوات  

تو را غائب نامیدند چون ظاهر نیستی نه اینکه حاضر نباشی، غیبت به معنای حاضر نبودن تهمت ناروایی است که به تو  زده‌اند.   آنان که بر این پندارند فرق میان ظهور و حضور را نمی‌دانند. آمدنت که در انتظار آنیم به معنای ظهور است نه حضور و دل   شدگانت که هر صبح و شام تو را می‌خوانند ظهورت را از خدا می‌طلبند و نه حضورت را وقتی ظاهر می‌شوی، همه انگشت   حیرت به دندان می‌گزند و با تعجب می‌گویند که تو را پیش از این همه دیده‌اند و راست می‌گویند چرا که تو در میان مایی زیرا که  امام مایی، جمعه که از راه می‌رسد صاحبدلان دل از دست می‌دهند وقرازکف می‌نهند و قافله دلهای بی‌قرار روی به قبله   می‌کنند و آمدنت را به انتظار می‌نشینند و اینک ای قبله هر قافله و ای شبروان را مشعله، در آستانه  سالروز ولادتت با   دلدادگان دیگری از خیل منتظرانت سرود انتظار را زمزمه می‌کنیم!!

برای کسی که ثانیه هایمان را به انتظار قدمهای سبزش چراغان کرده ایم و شعبان المعظم به نام نورانیش مزیّن است:

نمی دانم تا سپیده دم فرج ، چند نافله مانده است . نمی دانم کدام قنوت عطشناک ، به دامن عنایت تو ، توفیق استجابت  خواهد یافت تا از قله های بلند غیبت ، به دنیای خاکی ما نزول فرمایی ! نمی دانم بوی شوقی که از نفسهای غمناک این شب  به جان می رسد از کرانه های وصال توست یا از نرگس های مستی که بر کنار جاده انتظار روییده اند ؟ اما این یلدای هجر ، که  از شفق حضور تو التهاب سپیده زدن دارد ، در انتظاری شیرین می سوزد .

لحظه لحظه این شب ، شکوای هجران تو را به آسمان می برد . ستاره های سوسوزنِ این شب که منتظران را به افق های  روشن فجر ، بشارت می دهند وامداران روشنایی خورشید روی توأند. اما در انتهای این یلدای هجر ، بارانی می بارد که افق  های غبار گرفته شب را به ساحل سیماب گون سپیده ، کوچ می دهد . آن سان که شکوفه های انتظار ، در انفاس مسیحایی  آن به گُل می نشینند .

شب هنوز در تداوم است و منتظران طلوعت به قنوت نشسته اند و به قامت رعنایت رکوع می برند وجای پای تو ، سجده گاه  خستگانی است که هزار رکعت نیاز ، نذر ناز نگاه تو می کنند . روزگار هنوز گرفتار خشم خداوند است ! و این قهر ، تاریخ را در  شب فراق تو به انتظار صبح حضورت نشانده است .

یا مهدی ...

تا سپیده دم فرج چند نافله باقیست ؟ کی می شود که موذن به " تکبیره الاحرامی " جهان را به تماشای صبح ، صلا زند ! تا  کی در آینه های عمر ، با دستهای بلند "  ندبه " تو را التماس کنیم و تو نیایی ! بشریت فرسوده فراق توست و منتظر است تا  به پیشگاه مقدس تو دو رکعت نماز بگذارد . رکعتی به ظهور و رکعتی به حضور .

دیوان امام خمینی [ره]

مهدی جان ، آقا سلام ... 

آنروز که عاشق جمالت گشتم

دیوانه روی بی مثالت گشتم

دیدم نبود در دو جهان جز تو کسی

عاشق شدم و غرق کمالت گشتم

ای عقده گشای دل دیوانه من

ای نور رخت چراغ کاشانه من

بردار حجاب از میان تا یابد

راهی به رخ تو چشم دیوانه من

و حرف آخر:

*بعد از نماز صبح دو رکعت هم برای امام زمان بجا آوریم

*نمی دانم در این عدد 40 چه سری نهفته است ولی میدانم اگر حاجتی را چهل مرتبه از خدا بخواهید انشاا...روا میگردد.

پس بیایید در این ماه پر خیروبرکت فرج هرچه زودتر مولایمان را از خداوند منان بخواهیم.

*با جدییت و توجه کامل دعا کنیم*

االلهم عجل لولیک الفرج

خیلی خوب و لذت بخش است که انسان در اوج تنهایی و بی کسی و در زمانه ای که ظلم بیداد می کند، چشم انتظار کسی باشد که بالاخره یک روز می آید، با دست پر هم می آید و جهان را با نور خود روشن می کند.

چقدر انتظار زیباست. جمعه ها را به یکدیگر گره زدن و چشم به آن سوی افقها دوختن، دل را از غیر پاک کردن و نگاهها را به سوهان تقوا صیقل دادن و ان گاه در ایوان یاد او نشستن. او می آید با شمشیری که شبیه ترین است به ذوالفقار و نفسی که بوی عدالت علی ( ع ) می دهد.

او می آید و آنان که جز به تقوا دم نزده اند و جز به نیکی قدم در راه نگذاشته اند و جز برای خداوند کریم سر ارادت فرود نیاورده اند از اصحاب اویند.

انتظار نه بدین معناست که خیره به دور دستها شویم و ثانیه ها را با اضطراب بشماریم. انتظار حقیقی یعنی آن که دل را در چشمه شفاف خدا بشوییم، دهان از ریا و دروغ فرو بندیم و خودپرستی و خودخواهی و ظلم به خود و دیگران را کنار بگذاریم.

انتظار یعنی همه جاده های زمین را زیر بارانهای تقوا ببریم و با جاروی شوق خار و خاشاک جان را بروبیم.

انتظار یعنی مهربان باشیم حتی با کودک همسایه، حتی با پیرمردی که به نان شب محتاج است و لباسهایش هرگز اتو نخورده است.

انتظار یعنی به همه سلام بگوییم : به گنجشکها، به درختان تبریزی، به خانه های کاهگلی و به جویهایی که تبلور حرکتند.

انتظار یعنی هیچ گاه نایستیم و بدانیم که در سکون و در سکوت می پوسیم، بنابراین به موجها اقتدا کنیم و از صخره ها نهراسیم.

انتظار یعنی آینه های دلمان را از غبار پاک کنیم و بگذاریم روح به تماشای خود بنشیند. در این روزگار وانفسا که فاصله زمین از عرش هر روز بیشتر و بیشتر می شود، روحی زیبا داشتن غنیمت است.

انتظار یعنی روح زیبا را با همه ثروتهای عالم هم نمی توان خرید. شاید فقیری که جز نان خالی طعامی دیگر نمی داند زیباترین روح را داشته باشد.

او می آید. و روزی که بیاید از ما هیچ نمی خواهد جز دلی مهربان و پاکدامن و روحی زیبا.

سید بحرالعلوم (ره) به قصد تشرف به سامرا تنها به راه افتاد.

در بین راه راجع به این مساله، که گریه بـر امـام حسین علیه السلام گناهان را مىآمرزد، فکر مىکرد.

همان وقت متوجه شد که شخص عربى که سـوار بـر اسـب اسـت بـه او رسـید و سلام کرد.

بعد پرسید: جناب سید درباره چه چیز به فکر فرو رفته‌اى؟ و در چه اندیشه‌اى؟ اگر مساله علمى است بفرمایید شاید من هم اهل باشم؟ سـیـد بـحرالعلوم فرمود: در این باره فکر مىکنم که چطور مىشود خداى تعالى این همه ثواب به زائریـن و گریه کنندگان بر حضرت سیدالشهداء علیه السلام مىدهد، مثلا در هر قدمى که در راه زیارت بـرمـىدارد، ثواب یک حج و یک عمره در نامه عملش نوشته مىشود و براى یک قطره اشک تمام گناهان صغیره و کبیره‌اش آمرزیده مىشود؟ آن سوار عرب فرمود: تعجب نکن! من براى شما مثالى مىآورم تا مشکل حل شود.

ادامه مطلب

هفته ای دیگر هم گذشت.

هفته ای دیگر هم از عمرمان گذشت و یار نیامد.

هفته ای دیگر هم چون هفته های قبل گذشت و دلدار نیامد.

...

غم هجران و دوری و دلدادگی به او که ندیدیش، اما عاشقش هستی دردی بس جانکاه است.

می دانی که می آید...

وصفش عشقش را، عظمتش را، مهربانیش را، بزرگواریش را، کرمش را، مددش را، بسیار شنیده ای.

...

اما...

اما چه کنی که لیاقت گوشه چشمش را نداشته ای.

چون نسیم لطیف بهاری از وجودش سرشوق می شوی ولی نمی بینیش.

مدد و یاریش در لحظه لحظه ثانیه هایت به یاریت می آید و تو غافل از همراهیش.

سایه محبتش سالهاست که بر سرت است و نمی گذارد آفتاب جهل و ناامیدی صورتت را بسوزاند، اما خنکای وجودش را درک نکرده ای.

...

آیا وجودش را احساس می کنی ؟

آیا سنگینی نگاه استوارش را بر وجودت لمس می کنی ؟

آیا ترنم صدای آسمانیش را می شنوی ؟

آیا عشقش را که سالهاست از روز عزل به تو عیدی داده است در قلبت حفظ کرده ای ؟

...

آیا این جمعه ظهور میکند...

خدا می داند...

بار الهی، این هجران را به پایان رسان و فرجش را برایمان به ارمغان آور.

آمین یا رب العالمین.